Osoba, która od kilku lat pracuje w branży opiekuńczej, już na etapie czytania ogłoszeń o pracę może wyłapać oszustwa w opiece. Gdyby wszystkie oferty pracy były chociaż w połowie tak atrakcyjne i dobrze płatne jak to wynika z ogłoszeń w Internecie, życie opiekunek byłoby naprawdę lepsze.
Nie ma chyba opiekunki osób starszych, która nie spotkałaby się w pracy w opiece z niemieckimi służbami medycznymi i socjalnymi, zajmującymi się dochodzącą pomocą dla osób starszych. W Niemczech działa wiele organizacji i stowarzyszeń, dla których czasami jesteśmy wsparciem i cenionym partnerem w opiece nad osobami starszymi a czasami tanią konkurencją ze Wschodu.
Kiedy umysł starszych osób przestaje dobrze funkcjonować, często zanikają u nich normy i zasady współżycia społecznego. Dla osób cierpiących na otępienie starcze każda zmiana a więc także obecność w domu opiekunki jest nieraz wydarzeniem, która wyzwala złe emocje. Nie ma chyba trudniejszej sytuacji niż taka, kiedy niesiesz pomoc, dbasz o to aby podopieczny był czysty, dobrze ubrany, najedzony, starasz się ułatwić mu każdą chwilę a w zamian dostajesz wrogość wyrażoną przez złe i brzydkie słowa.
Weglauftendenz to przypadłość osób chorych na demencję, która oznacza skłonność do ucieczek. Nie wszystkie osoby z demencją ją wykazują, ale jeśli już tak się dzieje, opiekunka dosłownie musi mieć "oczy dookoła głowy". Doświadczone opiekunki znają jednak sposoby na Weglauftendenz.
Agencje, pośrednicy, pracodawcy, zleceniodawcy, franczyzodawcy. Czy to się komuś podoba czy nie, istnieją. Fora internetowe dla opiekunek osób starszych kipią wręcz od uwag (najczęściej negatywnych), że na drodze do zarobkowania w Niemczech stoi po prostu KTOŚ. Wiemy więc, jak opiekunki osób starszych oceniają. A jak są oceniane osoby szukające pracy jako opiekunki osób starszych w Niemczech?
Weglauftendenz to skłonność osób chorych na demencję do niespodziewanego opuszczenia domu, skłonność do ucieczek. W języku niemieckim używa się również określenia Bewegungsdrang (przymus ruchu).
Na fali wielkich emocji, jakie pojawiły się w państwach Unii Europejskiej w związku z dyskusją na temat uchodźców, zainteresowało nas, jak wygląda praca w opiece w domach, gdzie rodziny nie pochodzą wyłącznie z Niemiec.
Niedowład u podopiecznego i problemy z poruszaniem się u osób starszych należą do grupy dolegliwości, przed którymi opiekunki mają największe obawy. Dźwiganie jest bowiem tą częścią pracy w opiece, która nawet przy fachowym przygotowaniu do transferu, budzi nasz lęk – czy nie zrobię krzywdy sobie i choremu. Warto zapoznać się z niemieckimi określeniami związanymi z różnymi formami niedowładu i porażenia poszczególnych partii mięśni. Ułatwi to nam z pewnością podjęcie świadomej decyzji o przyjęciu lub odmowie podjęcia konkretnej oferty pracy w Niemczech.
Niechciane zaloty podopiecznych to artykuł raczej dla pań opiekunek… Temat tabu w opiece. Czy chory na demencję może być posądzony o molestowanie seksualne? Gdzie przebiega granica pomiędzy chorobą a świadomym działaniem? Jak się zachować, kiedy osoba, z którą mieszkamy pod jednym dachem tylko ze względu na pracę, nie rozumie tego?
Choroba Alzheimera kojarzy nam się przede wszystkim ze starością, z ludźmi u schyłku życia. Mało kto pamięta, że pierwsza pacjentka profesora Aloisa Alzheimera - Auguste Deter - trafiła do niego w wieku 51 lat i zmarła zaledwie kilka lat później.
Wbrew naszym obiegowym wyobrażeniom o doskonałej i perfekcyjnie działającej służbie zdrowia w Niemczech, jeżeli nasz podopieczny trafi do szpitala, to tak samo będzie potrzebował naszego wsparcia jak w domu. Szpitale niemieckie, nawet te specjalistyczne z łóżkami dla osób starszych, borykają się z podobnymi problemami co w Polsce – niedobór pomocy pielęgniarskich, niesmaczne posiłki, czasami nie ma nawet łóżek, których wysokość reguluje się pilotem.
Znowu położyłaś kubek na drugiej półce, tyle razy mówiłam, że ma być na pierwszej. Dlaczego zawsze zapominasz o tej serwetce. Mówiłem tyle razy, że masz to zrobić tak. O tu, dokładnie tu to połóż, no nie tu tylko tu. Jak zawsze kawa jest spóźniona. Po co tu położyłaś? Nie, nie tak, bardziej na lewo, czy w ogóle słuchasz co do ciebie mówię?
Pewne sprawy trzeba sobie jasno powiedzieć – Niemcy nazywają nas podniośle perłami, aniołami, brakującymi córkami ale nasze obowiązki polegają na przyziemnych sprawach. Zmiana pieluszek i dbałość o higienę osobistą podopiecznych to codzienność w takiej pracy jak opieka nad osobami starszymi. Oprócz dbania o komfort naszych podopiecznych powinnyśmy zadbać również o – dosłownie – koniec własnego nosa.
Podopieczni są kochani, teraz to wiesz. Ale… Pierwsza praca – chciałaś uciec jak najszybciej, wszystko było obce, złe, niedobre. Następna sztela – to samo. Powiedziałaś sobie, że spróbujesz trzeci, ostatni raz, tylko po to żeby w końcu pozbyć się kredytu, najwyżej jeszcze dwa miesiące, zaciśniesz zęby i wytrzymasz. A dzisiaj – właśnie mija pięć lat od momentu, kiedy zaczęłaś tę trzecią „ostatnią” pracę w opiece.
Szukanie pracy za granicą często wynika z potrzeb finansowych. Przychodzi taki impuls, kiedy chcemy coś mieć a nie stać nas na to. Okres wakacyjny sprzyja szybkim decyzjom – poświęcę urlop na pracę. Praca w Niemczech jest atrakcyjna ponieważ jest relatywnie blisko. Praca w Niemczech w opiece nad osobami starszymi jest tym bardziej atrakcyjna, że powszechnie wiadomo, że społeczeństwo niemieckie ma problem ze starością.
Kiedy Ewa przyjechała do pracy do Stuttgartu, jej podopieczna wyszła właśnie ze szpitala. Starsza pani była wymęczona po operacji endoprotezy stawu biodrowego, potem były kłopoty z krążeniem, w sumie spędziła w łóżku ponad 3 tygodnie. Dla 80-latki z początkami demencji to bardzo długo a na dodatek starsza pani popadła w lekką depresję i nic jej się nie chciało...
Znajomość znaczenia niemieckich opisów schorzeń osób starszych w języku polskim umożliwia lepsze przygotowanie do podjęcia decyzji o przyjęciu (lub odrzuceniu) konkretnej oferty pracy w opiece nad osobami starszymi w Niemczech. Poznając naszych podopiecznych z reguły najpierw uzyskujemy informacje o nich w postaci opisu ich niedomagań.
A kiedy ja opiekunka się zestarzeję? Właśnie. Co wtedy? Pracujemy codziennie z osobami starszymi. Widzimy i smutki i radości, jakie niesie ze sobą podeszły wiek. Wiele opiekunek osób starszych to osoby z grupy wiekowej 50+, dużo jest osób, które mają już „6” z przodu. W tym wieku coraz częściej i realniej zaczynamy zastanawiać się nad własną starością.
Opieka nad seniorami to nie tylko pomoc w codziennych czynnościach związanych z pielęgnacją chorego czy zniedołężniałego człowieka. W pracy w opiece w Niemczech większość opiekunek osób starszych otrzymuje określoną kwotę pieniędzy na prowadzenie domu. Rzadko zdarza się, że opiekunka zarządza środkami finansowymi związanymi z regulowaniem opłat za czynsz, prąd, gaz itp. Jak nam powiedziano w kilku firmach zajmujących się rekrutacją do pracy, jedno z często zadawanych przez osoby zgłaszające się w odpowiedzi na ogłoszenia o pracy w opiece w Niemczech pytań dotyczy właśnie kwoty, jaka jest tygodniowo wyznaczona na zakupy.
W Niemczech profilaktyka i opieka medyczna dla osób starszych przebiega często inaczej, niż możemy zaobserwować to w Polsce. Mało jest opiekunek osób starszych w Polsce, dla których obca jest nazwa heparyna. W opiece nad osobami starszymi w Niemczech w opisie schorzeń osoby starszej możemy znaleźć informację, z którą raczej nie spotkamy się u polskich podopiecznych: „Marcumar Patient” (w Niemczech czasami również Marcuphen Patient, Phenepro Patient oraz w formie używanej w Austrii i Szwajcarii „Marcoumar Patient”).
W nerwowej atmosferze przygotowań do świąt Bożego Narodzenia najbardziej zmęczone są zwykle kobiety, panie domów. Obojętnie czy jesteśmy w święta we własnym domu czy pracujemy w opiece w Niemczech jakiś wewnętrzny imperatyw skazuje nas na stres, zmęczenie fizyczne i psychiczne. Chcemy zrobić jak najwięcej porządków, przygotować wspaniałe prezenty, przyrządzić najlepsze potrawy. W tej całej bieganinie martwimy się oczywiści również o finanse, czy wystarczy na święta i z czego będziemy żyć po świętach.
Praca u podopiecznych z PSP – mało kto wie, co oznacza ten skrót. W Niemczech oprócz skrótu PSP używa się nazwy "progressive supranukleäre Blickparese" a także, podobnie jak w Polsce, nazwy związanej z nazwiskami naukowców, którzy ją opisali – „Steele-Richardson-Olszewski-Syndrom”.
Doświadczone opiekunki nie boją się osób starszych i ich chorób. Znają swoją pracę na wylot, wiedzą co, kiedy i jak należy zrobić przy chorym. Większość jednak jak jeden mąż przed przyjazdem do nowej pracy w Niemczech drży przed tym, jakie będą... córki osób starszych. To jest ta największa niewiadoma i to jest ten czynnik, który wprowadza opiekunki osób starszych w stan niepewności.
Starość z całym swoim ładunkiem chorób, zmian w osobowości, zaburzeń słuchu, wzroku, niedowładów, urazów, wylewów, udarów, artretyzmów i reumatyzmów i wielu innych zjawisk wpływających na ograniczenie kontaktów społecznych osób starszych ma często jeszcze jeden banalny z pozoru aspekt, który te kontakty dodatkowo ogranicza. Ten aspekt możemy nazwać eufemistycznie nieładną wonią lub wprost – smrodem.
Używamy cookies